ที่ใดมีแม่ ที่นั่นคือบ้านที่แท้จริง (เตือนใจลูกทุกคน) ตอนท่านยังมีชีวิตอยู่
บ้ า นไม่ใช่สถานที่ แต่เป็นผู้คน เป็นสถานที่แห่งใดก็ได้ ที่มีครอบครัวอันเป็นที่รักของเราอยู่ความรักของแม่ ผู้ซึ่งทำให้เรารู้สึกว่าที่ใดมีท่านที่นั่นแหละคือบ้าน
1 ต อ นหัดเดินกลัวหกล้มบ าดเจ็ บ คอยปกป้องกันไฟระวังน้ำให้ เป็นห่วงคอยระวังทุ กเสี้ยววินาที ทุ กก้าวต้องจูงมือเดินตอนนี้ 3 ขวบเริ่มเดินพูดได้ เรียนรู้การพูด พ่อแม่สุขใจ
2 อายุ 4-5 ขวบส่งเล่าเรียน เพื่อให้ลูกได้เป็นนักปราชญ์ ตั้งแต่หัวจรดเท้าเตรียมให้พร้อม เสื้อผ้าทุ กฤดูก็มิข าดพ่อ ตีสั่งสอนลูกแม่ป วดใจแทนปาดน้ำตาไม่หว าดไม่ไหว
3 ท น ทุ ก ข์ อุ้มท้องตลอ ด 9 เดือน กับความใจกว้างในทุกรุ่งอรุณ ร่างกายไร้ร่องรอยบอบช้ำ กินอยู่ก็ถามพ่อแม่ทุกคืนย ากจะหลับตาแม่นอนที่เปียกให้ลูกหลับที่แห้ง
4 หากลูก ป่ วย ก็พาไปห าหมอ เต็มใจดูแลลูกแบกรับไ ข้ แทน ไหว้พระขอพรให้ไร้โร ค ภั ยจุดธูปภาวนาเพื่อให้อาการลูกดีขึ้น เช่นนั้นพ่อแม่ถึงจะยิ้มได้
5 ความจริงใจของบุ พการีลึกยิ่งกว่ามห าสมุทร เพื่อลูกยอมเสี ยเงินได้ นอนดึกตื่นเช้าเพื่อห าเงินแต่ตนเองไม่กล้าใช้เงินเพื่อไม่ให้ลูกต่างจากคนอื่น เปลี่ยนข ี้เถ้าเป็นทองคำ
6 เมื่อลูกต้องจากบ้าน พ่อแม่ห่วงหาความหวังทุ กอย่ างอยู่ที่ลูก ขอพรก็คิดถึงห่วงหาเพื่อให้ลูกปลอ ด ภั ยเมื่ออยู่ต่างบ้านห ากข่าวห่ างห าย ก็จะกังวลร้อยแปดนอนไม่หลับทั้งคืน
7 ไม่ว่าลูกชายหญิงก็เลี้ยงดูเท่ากัน ย่ าง 18-19 ก็ดูฤกษ์ดีแต่งงาน จุดธูปขอ ด วงวิ ญ ญ าณคุ้มครองเสี ยเหงื่ อมากมายท่วมตัว เสียเงินทองที่นับไม่ถ้วน เพื่อช ด ใช้ห นี้ให้ลูก
8 แต่งงานมีครอบครัวการงาน แต่พ่อแม่ก็ยังไม่หายเป็นห่วง ต่อให้ทุ กข์ร้อยหมื่นก็จะท น พระคุณของพ่อแม่มีนับไม่ถ้วนหากลูกเกิดมาไม่มีใครดูแล จะมีวันนี้ได้หรือ
9 ทั้งใจพ่อแม่อยู่ที่ลูกกังวลใจถึงขั้ นล้ มป่ ว ยผมทั้งหัวหงอกไปหมดใบหน้าก็เห ี่ยวย่นเปลี่ยนรูปทุ กครั้งที่กลับมาก็เจอใบหน้ายิ้มแย้มของพ่อแม่ เมื่อมีทุ กข์พ่อแม่ก็ทำอาห ารให้กิน
10 เมื่อย า ม พ่อแม่แก่เฒ่ าโ ร คถามหาอย ากหาหมอรับย า ใครจะช่วยจ่าย พ่อแม่จะอยู่ได้อีกกี่ปี วันพร้อมหน้าพร้อมตาจะมีอีกกี่วันเมื่อพ่อแม่อายุร้อยปีก็ต้องหลับตา ไร้ เง าลูกๆ เคียงข้างอีกต่อไปต้นไม้รักความเงียบ แต่ลมห าได้หยุดไม่ ถึงคราวลูกเลี้ยงดู แต่พ่อแม่ก็รอไม่ไหวแล้ว ในโลกใบนี้สิ่งที่ไม่อาจรอได้ที่สุดก็คือความกตัญญูพ่อแม่อย่ าเสี ยใจกับสิ่งที่คุณเพิ่งสูญเสี ยไปอย่ าไปห วงแหนเอาตอนที่ไม่มีแล้วบ้านไม่ใช่สถานที่ แต่เป็นผู้คน” เป็นสถานที่แห่งใดก็ได้ ที่มีครอบครัวอันเป็นที่รักของเราอยู่ ที่ใดมีท่านที่นั่uแหละคือบ้าน
ขอขอบคุณที่มา chayend
