หงส์ไม่กินข้าวกับหมา จงเอาชนะ ด้วยปัญญาเมื่อโดนคนพูดจาไม่ดี
เมื่อสมัยที่คานธียังเรียนอยู่ที่อังกฤษ อาจารย์ไม่ชอบคานธี จึงมักจะพูดเสียดสีให้เขาอับอายตลอดเวลา เขามักจะโดนอาจารย์บางคนดูถูกเพราะว่าเขาเป็นคนเอเชีย และยังมีผิวสี จึงทำให้เข้ากับอาจารย์บางคนไม่ค่อยได้วันหนึ่ง คานธีไปกินข้าวที่โรงอาหาร และเดินไปเพื่อจะนั่งร่วมโต๊ะกับอาจารย์แต่อาจารย์กลับเอ่ยขึ้นมาว่า คานธี เธอรู้ใช่ไหมว่า หงส์กับหมากินข้าวด้วยกันไม่ได้น่ะ
คานธีนิ่งไปพักหนึ่ง และเขาก็นึกอะไรขึ้นมาได้ เขาจึงตอบกลับอาจารย์ไปว่าได้ครับ งั้นผมจะบินไปกินที่อื่นก็ได้ครับ พร้อมกับถือจานข้าวลุกไปอีกโต๊ะหนึ่งอาจารย์โกรธคานธีมาก ที่แอบเปรียบเธอเป็นหมา จึงคิดจะหาทางเอาคืนในระหว่างที่อยู่ในชั้นเรียน อาจารย์จึงได้ตั้งคำถามกับคานธีต่อหน้าเพื่อนคนอื่น เพื่อหวังให้คานธีต้องอับอาย อาจารย์ถามคานธีว่าถ้ามีกล่องอยู่ 2 ใบ
กล่องหนึ่งใส่ความรู้ไว้ อีกกล่องใส่ความร่ำรวย เป็นเธอจะเลือกกล่องไหนคานธีคานธีจึงตอบไปว่า ผมเลือกกล่องความร่ำรวยครับอาจารย์ได้ฟังคำตอบก็ยิ้มเย้ย พร้อบกับพูดว่า ถ้าเป็นอาจารย์จะเลือกกล่องความรู้นะคานธียังนิ่งอยู่ แล้วก็นึกอะไรขึ้นได้ จึงตอบกลับไปว่าใช่ครับ เพราะคนเราก็ต้องอ ย ากได้ในสิ่งที่ตัวเองไม่มีอยู่แล้วครับเมื่ออาจารย์ฟังคำตอบ ก็ยิ่งเพิ่มความโกรธมากกว่าเดิม แต่ก็ได้แค่เก็บไว้ในใจวันต่อมาอาจารย์ตรวจข้อสอบ แต่คานธีกลับทำถูกหมดทุกข้อ อาจารย์ไม่รู้จะทำยังไงจึงได้เขียนใส่กระดาษคำตอบของคานธีว่า
ไอ้งั่ง เมื่อคานธีได้รับกระดาษคำตอบคืนก็ตกใจกับสิ่งที่อาจารย์ทำ เขานั่งคิดสักพัก แล้วก็เดินไปหาอาจารย์พร้อมกับบอกว่า อาจารย์ครับ อาจารย์เซ็นชื่อแล้ว แต่ลืมให้คะแนนผมครับหากเป็นผู้ที่ต้องถูกกระทำอยู่ตลอดเวลา การตอบโต้ก็ไม่ใช่เรื่องแย่เสมอไปแต่เราสามารถเลือกวิธีที่จะตอบโต้ได้ โดยไม่ต้องใช้กำลัง หรือทำให้เกิดเรื่องใหญ่โตใช้ไหวพริบที่ดีตอบโต้กลับ เพื่อให้เขาสำนึกบ้างก็ไม่แย่นะ ก็เหมือนกับคนที่ปาโคลนใส่คนอื่น มือของเขามักจะเปื้อนก่อนเสมอ ฉันใดก็ฉันนั้น
ขอขอบคุณที่มา น่าอ่าน aanplearn
