อดีตช่างปูน รวยแล้วลืมตัว ลืมคนที่ลำบากมาด้วยกัน
วั น นี้ เรามีเรื่องเล่าของคู่รักคู่หนึ่งที่อยู่กันมานาน โดยเริ่มแรกนั้นสามีทำงานเป็นช่างปูนในชนบทเมื่อทำงานได้ระยะหนึ่งก็ได้เลื่อนขั้นขึ้นมาเป็นหัวหน้าช่างปูน หลังจากนั้นไม่นานเขาก็ได้ก่อตั้งเป็นบริษั ทรับเหม าก่ อสร้างขึ้นมาเป็นของตัวเอง และต่อมาบริษั ท ก่อสร้างของเขาก็ได้กลายเป็นบริษัทที่มีชื่อเสียงใหญ่โตพอสมควรได้พบปะสังสรรกับคนและสังคมมากขึ้น และสิ่งนี้คือจุดเริ่มต้นที่กลายเป็นจุดเปลี่ยน และเกิดสิ่งยั่ ว ยุ ในใจของเขาเมื่อกลับมาบ้านเขามองรูปร่างและลักษณะภรรย า ของเขา
ก็รู้สึกเหนื่อยหน่ ายคิดถึงแต่อดีตในช่วงชีวิตที่ลำบากและย ากจน และคิดเอาว่าชีวิตคู่ของทั้งสองคว ร จะ ยุดลงได้แล้วเขาจึงฝากเงินในบัญชีให้กับภรรย า ของเขา 100 ล้านหยวนซึ่ง เขาคิดว่าเพียงพอต่อการซื้อบ้านใหม่ในเมือง เขาได้วางแผนชีวิตให้กับของภรรย าไว้เพราะหากเขาไม่ทำแบบนี้แล้วเขาจะรู้สึกแย่ และรู้สึกว่าเป็นคนไม่มีความรับผิดชอบและไม่ต้องการให้ภรรย าต้องลำบากเมื่อเขาขอแย กทางกัน
สุดท้ายเขาก็ได้มาพูดคุยกับภรรย า เธอยอมรับและรับฟังข้อเสนอด้วยแววตาที่สงบและถ่อมตนเมื่อถึงกำหนดเวลาที่ต้องย้ ายออก ในช่วงบ่ายโมงเขาบอกภรรย าว่าจะกลับมาช่วยภรรย าย้ ายของและเป็นการจบในการใช้ชีวิตที่อยู่ร่วมกันมา 20 ปีตลอดช่วงเช้าเขาทำงานด้วยจิตใจที่ว้าวุ่น รีบกลับมาบ้านก็พบว่าภรรย าไม่อยู่ที่บ้าน แล้วพบเพียงแต่กุญแจบ้านพร้อมกับสมุดบัญชีที่เขาฝากเงินให้จำนวu 100 ล้านหยวนวางไว้พร้อมกับจดหม ายที่เขียนข้อความไว้ว่า
ฉันไปแล้วนะ.ฉันจะกลับไปอยู่บ้านกับแม่ ผ้าปูเตียงซักเสร็จและตากแห้งหมดแล้ว พับเก็บไว้ให้ที่ห้องแต่งตัวมุมขวาของตู้เวลาอากาศหนาวอย่ าลืมเอาออกมาใช้ ส่วนเสื้อเชิ๊ตแขวนอยู่ในตู้เสื้อผ้า ถุงเท้า และเข็มขัดเก็บไว้ชั้นล่างของตู้เสื้อผ้านะหลังจากที่ฉันไปแล้วอย่ าลืมกินย า กระเพาะคุณไม่ค่อยดีฉันให้เพื่อนซื้อย าไว้ให้ คุณน่าจะพอกินถึงครึ่งปีและยังมีอีกเรื่องคุณชอบลืมกุญแจบ้านเป็นประจำฉันเลยฝากกุญแจสำรองไว้ที่ป้อ ม ย าม ถ้าลืมก็ไปเอาที่ป้อม ย ามได้
ในตอนเช้าก่อนออกไปทำงานอย่ าลืมปิดหน้าต่าง เพราะถ้าฝนตกจะสาดเข้าบ้านทำให้พื้นบ้านเปียกและเสี ยได้ฉันทำเกี๊ยวที่คุณชอบไว้ให้อยู่ในห้องครัวกลับมาก็ต้มกินเองได้นะลายมือของเธอในจดหมา ย เขียนได้แย่มาก แต่ตัวหนังสือทุกตัวแสดงถึงความจริงใจสุดซึ้ง และทำให้เขารู้สึกเ จ็ บตรงหัวใจเขานั่งมองเกี๊ยวที่เธอห่อเก็บไว้ให้เขา ทำให้นึกถึงเมื่อ 20 ปีก่อน นึกถึงช่างปูนจนๆคนหนึ่ง นึกถึงเสียงสับผักที่เตรียมห่อเกี๊ยวให้เขา
ทำให้เขามีความสุขและสัญญ ากับตัวเองไว้ว่าฉันจะต้องทำให้ผู้หญิงคนนี้มีความสุขที่สุดเมื่อคิดได้เขาก็รีบขับรถออกไปตามหาภรรย าทันที!และได้เจอเธอรอรถอยู่ที่สถานีรถไฟ ร่างกายเขาเต็มไปด้วยเหงื่อและ พูดออกไปว่าคุณจะไปไหน ผมเพิ่งเลิกงาน เหนื่อยมาทั้งวัน กลับบ้านยังไม่ได้กินข้าว หน้าที่ภรรย าเขาทำกันแบบนี้หรือไงตามผมกลับบ้านเดี๋ยวนี้เมื่อเธอได้ฟังก็น้ำตาคลอ ค่อยๆลุกขึ้นและเดินตามหลังเขาไปจากรอยน้ำตากลายเป็นรอยยิ้ม แต่เธอไม่รู้ว่าผู้ชายที่เดินอยู่ด้านหน้าตอนนั้นร้องไห้หนักมาก
ขณะที่เขาขับรถตามหาเธออยู่นั้นเขากลั วว่าจะหาเธอไม่เจอ กลั วว่าจะต้องสู ญ เ สียเธอไปตลอดชีวิตเขาได้แต่ด่าและโทษตัวเองว่าทำไมถึงคิดไม่ได้ทำไมถึงทิ้งผู้หญิงที่เขารักมาก ผู้หญิงที่อยู่ร่วม ทุ ก ข์ร่วมสุขกันมา20 กว่าปี ที่กลายเป็นอีกส่วนหนึ่งของชีวิตที่ข าดไม่ได้ความสุขที่แท้จริงไม่ใช่จำนวuเงินในสมุดบัญชีแต่มันคือรอยยิ้มของคนที่รักต่างหากเมื่อคุณได้มีความรักและพบกับคนที่พร้อมจะอยู่เคียงข้างคุณไม่ว่าจะเวลาสุขหรือเศร้ าแล้วคุณก็ควรที่จะดูแลใส่ใจให้ความสำคัญกับเขาคนนั้นมากๆสิ่งใหม่ๆอาจทำให้คุณรู้สึกตื่นเต้นแต่สิ่งที่จะทำให้คุณสงบและสบายใจได้ก็คือคนที่พร้อมจะอยู่ข้างคุณทุกเวลานั่นเอง
ขอขอบคุณที่มา ได้คิดก็คิดได้ เพจคำคม 108resources
