(ข้อคิดคนทำงาน) ถึงทำงานไม่ตรงกับสายที่เรียนมา อ ย่ าไปเสียดายวุฒิ
1 มนุษย์ทุกคนมีความสามารถ ในตัวเองแตกต่าง กันไปเราไม่จำเป็น ต้องเก่งเหมือนกันหมด
2 แม้แต่ในคนเดียวกัน ยังมีความสามารถที่หลากหลายเช่น เป็นหมอแต่ก็เล่นดนตรีเก่ง
ทำอาหารเก่ง เป็นศิลปิน แต่ก็คำนวณเก่ง ขับรถเก่ง
3 สิ่งที่เราเก่งไม่จำเป็นต้องออกมา ในรูปแบบวิชาชีพเช่น หมอ วิศวกร พย าบาล
มันอาจเป็นพรสวรรค์ก็ได้ เป็นความรู้อะไรก็ได้ ที่เราเอาจริงกับมัน
เช่น การทำ อาหารการจัดสวน การออกแบบ ไม่ อ ย่ า ง งั้น
เราคงไม่เห็นนักธุรกิจหน้าใหม่ หลายคนผุดขึ้นเป็น ด อ ก เห็ดหรอก
4 สิ่งที่เราเรียนมา เป็นสิบเป็นร้อยกว่าวิชา มันคือ การหล่อหลอม หลายวิชา
ไม่ได้สอนเราทางตรง แต่ให้เราค่อยๆซึมซับข้อดี แต่ อ ย่ า ง ไปเองเช่น ฝึกความอดทน
ฝึกความประณีต ฝึกทักษะการเข้าสังคมในครั้งหนึ่ง ที่เราไม่เห็นประโยชน์ว่าจะใช้อะไรได้จริง
พอโตขึ้นอีกหน่อย มันก็ต้องมีบ้างแหละที่เรานึกอะไร ขึ้นมาจนต้องไปหาอ่า น
ปัดฝุ่นตำราอีกครั้ง ทุกความรู้ที่เราได้รับไม่เคยสูญเปล่าแค่เรามอง ไม่เห็นค่ามันเองลองนึกดูให้ดีสิ!
5 ในรั้วโรงเรียน-มหาวิทย าลัย ต่อให้เราได้เรียนกับอาจารย์ ที่เก่งแค่ไหนขอบเขต
ความรู้มันก็เป็นเพียง ความรู้ในรั้วเท่านั้น โลกของวัยผู้ใหญ่ที่โตขึ้น
เรายังต้องรู้เห็นอีกมาก เรียนรู้กันอีก ย า ว ลองผิดลองถูกกันอีกเยอะ
ดังนั้นจะมาฟั นธงว่า เรียนมาสายวิทย์ ต้องทำงานสายวิทย์
เรียนสายภาษาต้อง ทำงานสายภาษา มันก็ไม่ถูกเสมอไป
6 มันเป็นเรื่องธรรมดา ที่มนุษย์เราจะต้องวิ่งตามหาสิ่งที่ ใช่ค่อยๆเรียนรู้
ค่อยๆปรับตัวไป สิ่งที่เรากำลังสนุกในตอนนี้บางที อาจจะยังไม่ใช่ที่สุด
สิ่งที่เราเก่งในตอนนี้ ในวันข้างหน้า มันอาจเป็นเพียงแค่
ความทรงจำ เพราะอาจมีหลายปัจจัย ให้คิดมากขึ้น เช่นจำเป็นต้องพับโครงการ
เรียนต่อเอาไว้ เพราะเงิ นไม่พอจำเป็นต้องทำงานหาเงิ นก่อนแล้วค่อยไปเรียน
ศิลปะที่เราชอบ เราต้องดูจังหวะของชีวิตด้วย ความจำเป็นของชีวิตแต่ละช่วง
7 มนุษย์เราควรมีทางเลือก ให้กับชีวิตไว้หลายด้าน หรือมีแผนสำรอง
เพื่อไม่เป็นการปิดกั้น ตัวเองจนเกินไป เช่น ถ้าวุฒิที่เราเรียน มามันหางาน ย า ก
จะยอมรึเปล่า ที่เอาวุฒิต่ำกว่านี้ หางานไปก่อน ถ้าเราไม่ได้อาชีพนี้ เรายอมได้รึเปล่า
ที่จะทำอาชีพอื่น ไปพลางๆก่อน ความฝันสิ่งที่ใช่มันไม่ควร เป็นสิ่งที่ได้ดั่งใจในทันที
มันเป็นเรื่องธรรมดามากๆ ที่ต้องแลกกับความเหนื่อยความ พ ย า ย า ม หลายเท่าตัว
จึงไม่ใช่เรื่องแปลกแต่ อ ย่ า ง ใดหากจะพบว่าทำไมหมอ บางคนถึงแต่งเพลงได้
ทำไมบางคน เรียนวิชาชีพแต่มาเป็นศิลปิน ทำไมบางคนเรียนไม่จบ แต่ประสบความสำเร็จ
ถ้ายังไม่เข้าในในข้อนี้ ลองย้อนกลับไปอ่า นข้อ 6 อีกรอบขึ้นชื่อว่า
ความรู้เราได้รับมา ถึงจะไม่ใช้ในทันที ก็ไม่ควรเสียดาย ขึ้นชื่อว่าความฝัน
ถึงจะยังไม่ใช่ในวันนี้ ใช่ว่าวันหน้าจะเป็นไปไม่ได้ มันอยู่ที่ตัวเราล้วนๆว่า
รู้ตัวดีหรือไม่ว่าทำอะไรอยู่ และพร้อมจะยืดหยุ่น กับทุกสถานการณ์ชีวิตรึเปล่า
อ ย่ า ลืมว่าโลกเรากลมและมีหลายมิติใช่ว่า จะต้องมองเพียงด้านเดียว
ขอขอบคุณที่มา ทำใจ, stand-smiling