คนเราจะมีเวลาอยู่ด้วยกัน อีกซักกี่วัน (อ่านนะ..จะรักชีวิตที่เหลือมากขึ้น)
เช้าวันหนึ่ง ภรรย าบอกกับสามีว่า วันนี้ ฉันจะกลับบ้านไปเยื่ยมแม่ คุณจะขับรถไปส่งฉันหน่อยได้ไหม ฝนตกหนักแบบนี้ ไปรถโดย ส า ร ไม่สะดวกเลยสามี ซึ่งหน้าตาบูดบึ้ง มาตั้งแต่เช้าไม่ตอบภรรย า แต่กลับกระชากเสียง
ถามกลับไปว่า เมื่อวาน เธอซื้อเสื้อใหม่ มาใช่ไหมเธอรับปากฉันแล้วนะ ว่าจะไม่ใช่เงินฟุ่มเฟือยเรายังต้องผ่อนบ้าน ผ่อนรถ ส่งลูกเรียนค่าใช้จ่ายเยอะแยะทำไมไม่ช่วยกันประหยัด ภรรย า พูดออกมา เสียงเบาๆ อ ย่ า ง คนรู้สึกผิด ว่า
ที่แท้คุณโกรธเรื่องนี้นี่เองภรรย า ก้มหน้าจัดเสื้อผ้าเงียบๆ แล้วบอกสามีว่า วันนี้ มีรถโดย ส า ร เข้าเมืองแค่เที่ยวเดียวฉันคงต้องรีบไปแล้วหละ คุณไม่ต้องไปส่งก็ได้แล้วเธอก็ออกบ้านไป โดยสามีไม่สนใจเลย เพราะยังโกรธอยู่มาก ประมาณครึ่ง ชั่ ว โมง
ผ่ า น ไป สามีได้ยินเสียงเอะอะ บนถนนจึงออกไปดู แล้วจึงได้ยินผู้คนตะโกนกันว่าฝนที่ตกหนัก เซาะตลิ่งจนสะพานเข้าเมืองได้ขาดลงมีรถเมล์คันหนึ่ง ตกลงไปในน้ำด้วยสามีได้ยินดังนั้น ตกใจมากกระโดดออกจากบ้านไปทันที เมื่อไปถึงแม่น้ำรถเมล์ที่ถูก
เก็บ ก ู้จากน้ำเหลือ เพียงซากเหล็กสัมภาระกระเป๋าต่างๆ ของผู้โดย ส า ร กระจัดกระจายมีการ หามร่าง ของผู้เสี ยชีวิต คนแล้วคนเล่า ขึ้นมาจากแม่น้ำ..ชายหนุ่ม เฝ้ามองหาภรรย า ก็ไม่พบก็เสียใจเจียน สิ้นสติเฝ้าถามหน่ วย ก ู้ภั ย ที่ทำงานอยู่ว่า
เห็นภรรย าผมบ้างไหมๆๆๆ เธอใส่เสื้อสีแดง กางเกงสีดำทุกคนส่ายหน้า บอกว่าไม่เห็นเวลา ผ่ า น ไป จนเกือบเย็น ก ู้ภั ย หยุดการทำงาน เพราะไม่มีผู้เสี ยชีวิตที่หาพบแล้ว จึงบอกชายหนุ่มว่า หักห้ามใจเถอะนะภรรย าคุณ คงโดนน้ำพัดไปไกลแล้ว
ชายหนุ่มเดินกลับบ้าน เหมือนคนไม่มีวิญญาณ ร้องไห้ไปคร่ำครวญไปตลอดทาง ในใจของเขา เฝ้าแต่คร่ำครวญว่า ทำไมๆๆๆ เราไม่ขับรถไปส่งเธอนะเราไปด่าเธอทำไมว่าใช้เงินฟุ่มเฟือย เสื้อตัวเดียว มันจะราคาเท่าไหร่กัน แต่เมื่อกลับถึงบ้าน
คาดไม่ถึงว่า ภรรย ากลับนั่งอยู่ที่โต๊ะอาหารมีอาหาร อยู่บนโต๊ะ ในมือเธอ มีเสื้อกันหนาวเก่า ตัวหนึ่ง ซึ่งเธอกำลังเย็บซ่อมชายเสื้อที่รุ่ยอยู่ คุณไปไหนมาคะ ภรรย ายังพูดไม่ทันจบสามี
ก็ตรงเข้าไปกอดเธอจนแน่นคุณเป็นอะไร ร้องไห้ทำไมวันนี้ ฉันมัวเอาเสื้อไปคืนที่ร้าน เสียเวลาอ้อนวอนให้เขารับคืนไปมากเลย ไปขึ้นรถเมล์ไม่ทันอากาศจะหนาวแล้ว ฉันเลยรื้อเสื้อเก่ามาซ่อม
ก็พอใส่ได้อีกหลายปีนะคะ ฉันนี่แ ย่จริงๆ ของเก่าก็ยังมี ไปซื้อของใหม่มาทำไมเรื่องบางเรื่อง เราโกรธจนลืมไปว่า มันไม่สำคัญเทียบเท่ากับ ความสุข ของเราเลยนะ
เรื่องบางเรื่อง ไม่สำคัญเท่ากับ ความสุขของคนที่เรารักเรามีเวลาในโลกนี้ จำกัดเวลาที่ใช้ร่วมกัน ยิ่งจำกัดอะไรที่ไม่สำคัญมาก พอก็ อ ย่ า นำมาเป็นอารมณ์มากมายนักเลย
ขอขอบคุณที่มา create-readingth
